ΠΕΡΙ ΚΡΑΤΟΥΣ
Εθνικόν Κράτος: Δια του όρου νοείται η πολιτειακή μορφή της Εθνοκρατίας. Κατά ένα ορισμόν το εθνικόν κράτος θα πρέπει να είναι: Επαναστατικόν, Κοσμοθεωρητικόν, Εθνικιστικόν, Βιοπολιτικά Επιλεκτικόν, Προοδευτικόν, Αξιοκρατικόν, Οργανικά Δημοκρατικόν, Ρεαλιστικόν, Αντικαπιταλιστικόν, Αντιμαρξιστικόν και Αντιπαρασιτικόν.
Συντεχνιακόν κράτος (corporativisme) : Μία από τας μορφάς τας οποίας δύναται να λάβει η οργάνωσις της οικονομικής ζωής μιάς χώρας, η οποία ακολουθεί υας αρχάς της Διευθυνομένης Οικονομίας.
Το Συντεχνιακόν ή Σωματειακόν Κράτος είναι η εφαρμογή ειδικώτερον, των θεωρητικών αναλύσεων του Νεοσωματειασμού μιας πλέον προκεχωρημένης μορφής Διευθυνομένης Οικονομίας όσον αφορά εις την επέμβαση του Κράτους επί διαφόρων τομέων της Οικονομίας (συνδικαλισμός, έλεγχος τιμών, προγραμματισμός επενδύσεων κλπ.)
Δια της Συντεχνιακής οργανώσεως επιδιώκεται η οργανική ένωσις των διαφόρων ατομικών τάσεων, αι οποίαι δημιουργούνται εκ των πολυπλόκων κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων και ο συντονισμός των προς εξυπηρέτησιν του Κοινωνικού Συνόλου…
Δημήτρης Ευαγγελίδης «ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ»
____
…Το κράτος έχει και αυτό, όπως κάθε οργανισμός, αλλά διαφορετικά από την φυλήν, συνείδησιν ιδικήν του. Και παράγεται αυτή η συνείδησις από την αίσθησιν της ισορροπίας των κοινωνικών δυνάμεων, που είναι αποτέλεσμα των συμφερόντων των μονάδων και ομάδων μέσα εις μίαν κοινωνίαν…
…Τι χρησιμεύει ένα κράτος Ελληνικό, που αντί κάθε άλλη εξωτερική πολιτική διορίζει προξένους στην Ανατολή και πρέσβεις στη Δύση και τους ξεπροβοδίζει με τη μονάκριβη ευχή και οδηγία· «Προσέχετε να μη γεννάτε ζητήματα». Αν το κράτος δε νοιώθει τι μπορεί και τι πρέπει να κάνει, δεν αξίζει να ζει…
…Τι με νοιάζει αν κινδυνεύει να πέσει η Κυβέρνηση, ο Βασιλιάς, οι Βουλευτές, οι Υπουργοί, και να ποδοπατηθεί το Σύνταγμα και η καθολική ψηφοφορία και να μείνει στους δρόμους ο τμηματάρχης, ο ψηφοφόρος, ο νομομηχανικός, αφού ξεχνούν το έθνος;…
Ίων Δραγούμης
____
Δια ποίον λόγον η λαϊκή θέλησις δεν έβρισκε τον τρόπον να εκφρασθεί δια του Κοινοβουλίου;
Διότι το σύστημα το οποίον διείπε την Ελλάδα, ο κοινοβουλευτισμός, δεν ήτο απαύγασμα της εσωτερικής αναπτύξεως της χώρας, δεν αντιπροσώπευε την λαικήν θέλησιν, αλλά ήτο μέσον δια του οποίου η πολιτική ολιγαρχία, ένας πολιτικός ολιγαρχικός φεουδαλισμός, επέβαλλε την ιδίαν αυτού θελησιν και εδέσποζε και επι του λαού και επί του κράτους.
Και για να δεσπόσει ασφαλώς επί του λαού διήρει τον λαόν αυτόν, ο οποίος ήτο ενιαίος και σύμφωνος, τον οποίον έπρεπε να διέπει εν και μόνον πολιτικό πρόγραμμα, τον διήρει δε εις κόμματα και κομματίδια, εις μερίδια και φατρίας τεχνητώς, διότι κατ’ άλλον τρόπον δεν θα ήτο δυνατόν να επιβληθεί η πολιτική αυτού ολιγαρχία.
Και διήρει δε τεχνητώς κατά τοιούτον τρόπον και εξήπτε τα πάθη μεταξύ των ούτω διηρημένων πολιτών εις τοιούτον βαθμόν, ώστε πολλάκις εδιχάσθη ο τόπος, διηρέθη εις δυ κράτη η Ελλάς, επαναστάσεις εγένετο από επαρχίας εις επαρχίαν, αιματοκυλίσθη ο τόπος, και πολλάκις είχομεν μακρόν αμοιβαίον αιματηρόν αλληλοφάγωμα. Έτσι δια της διαιρέσεως του λαού κατά τοιούτον τρόπον, εδέσποζεν η πολιτική αυτή ολιγαρχία επι του λαού. Έτσι η πολιτική αυτή ολιγαρχία είχε καταστήσει το κράτος υπόδουλον προς αυτήν.
Το κράτος ήτο εκάστοτε το κυβερνών κόμμα και υπηρέτει από του ενός μέχρι του τελευταίου τα θελήματα του κόμματος. Παρά τους επισήμους άρχοντας και παρά τα επίσημα όργανα του κράτους, παρεκάθηντο τα ανεπίσημα όργανα του κόμματος, τα οποία εδέσποζον επι των επισήμων αυτών, τα οποία επίσημα όργανα δεν ήσαν παρά μια απλή σκιά, ενώ οι κυβερνώντες ήσαν οι διάφοροι κομματάρχαι των πόλεων και των χωρίων.
Ιωάννης Μεταξάς ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ
____
Ο δημοκρατικός κοινοβουλευτισμός είναι το μέγιστον δημοκρατικόν ψεύδος περί της ικανότητος του λαού προς αυτοδιοίκησιν. Είναι το κυβερνητικόν σύστημα, το φέρον εν εαυτώ το σπέρμα της αναδείξεως των μειονεκτικών και ασυνειδήτων ανθρώπων. Στηρίζεται επί της ακρισίας των μαζών και φέρει εις την εξουσίαν κυβερνήσεις, αίτινες ουδέν άλλον είναι ή παλαίστρα φιλοδόξων μικροπολιτικών και στενοκεφάλων θεωρητικών.
Ιδιαιτέρως η δημοσία ζωή ηγνόει την έννοιαν της ευθύνης. Οι ηγεμόνες εκηρύσσοντο από τα συντάγματα των διαφόρων χωρών ανεύθυνοι, οι πολίται, ψηφίζοντας κατά το δοκούν, ήσαν ανεύθυνοι. οι κοινοβουλευτικοί άνδρες τέλος ήσαν ανεύθυνοι δια τας γνώμας των, συχνότατα μάλιστα και δια τας πράξεις των, αν παρίδη τις τον μόνον κίνδυνον, τον οποίον κατ’ ουσίαν διέτρεχον, να αντικατασταθούν εις την εξουσίαν υπό άλλων.
Gottfried Feder
____
…Οι βλέψεις του Έθνους δεν συμπίπτουν με τις επιδιώξεις των ατόμων αλλά με εκείνες των οργανωμένων μαζών και πραγματοποιούνται από το Κράτος το οποίο τις αντιπροσωπεύει, γιατί οι εθνικές βλέψεις εκδηλώνονται αυθόρμητα μέσα από τις οργανωμένες μάζες μέσω της οργάνωσής τους και γιατί το Κράτος είναι το λογικό προϊόν της εθνικής συνειδήσεως…
…Το Κράτος δεν είναι άθροισμα θελήσεων αλλά βασίζεται στην εθνική εκείνη θέληση που συμβάλλει στη δημιουργία της υπέρτατης εξουσίας και του δίνει την από ξοινού δύναμη της εκπλήρωσης της κοινής αποστολής του. Το Κράτος αντιπροσωπεύει για το Έθνος τη συνέχεια των γενεών (θα μπορούσε να λεχθεί ότι η φασιστική αντίληψη εισάγει τον χρονικό παράγοντα στην έννοια του Κράτους) και είναι ο θεματοφύλακας και ο υπεύθυνος της τύχης των επερχόμενων γενεών. Η κυριαρχία του δεν προέρχεται από το ότι είναι υπέρτατο νομικό πρόσωπο αλλά επειδή είναι ανώτατο ηθικό πρόσωπο.
Είναι ηθικό πρόσωπο και συγχρόνως πολιτικό, το οποίο πραγματοποιεί τους ανώτερους σκοπούς του μέσω μιας νομικής τάξης προικισμένης μα ακριβείς εξαναγκαστικούς κανόνες. Και ως ηθικό πρόσωπο έχει το καθήκον να επιβλέπει και να ελέγχει την ικανοποίηση των οικονομικών αναγκών των διαφόρων κατηγοριών και τάξεων ώστε τα συμφέροντά τους να μη βρεθούν σε αντίθεση προς τα συμφέροντα του Κράτους. Έχει, με άλλες λέξεις, καθήκον να δώσει στο Έθνος τα μέσα της συνέχειας και της ακμής, συμβιβάζοντας τα συμφέροντα της παρούσας γενεάς με εκείνα των μελλουσών γενεών…
…Το Κράτος είναι η νομική οργάνωση της κοινωνίας και πρέπει να προσπαθεί να αντιπροσωπεύσει τη συνείδηση του Έθνους.
Δεν είναι μέσο αλλά σκοπός προς τον οποίο πρέπει να κατευθύνονται οι δράσεις όλων των ατόμων τα οποία ζουν κι εργάζονται στην επικράτειά του για την επίτευξη όσο το δυνατό μεγαλύτερου συλλογικού και εθνικού καλού. Όταν όλες οι δυνάμεις κι οι ενέργειες οδηγηθούν στην διαρκή και ακλόνητη ενότητα, όταν αποτελέσουν σύνολο συμπαγές κι οργανικό τότε η θέλησή τους αποτελεί θέληση του Έθνους, άρα θέληση των πολιτών. Η θέληση αυτή νομικά εκδηλωμένη αποτελεί το Κράτος…
…Το Έθνος βρίσκεται υπεράνω του ατόμου, το άτομο έχει περισσότερο να εκπληρώσει μια αποστολή παρά να επιτύχει έναν και μόνο σκοπό μέσα στη γενική χρησιμότητα της αποστολής του αυτής, το Κράτος χορηγεί στο άτομο την προστασία, την βοήθεια και γενικά την ωφέλεια που προκύπτει από τους θεσμούς του. Η αποστολή αυτή δεν μπορεί να εκπληρωθεί παρά μόνο μέσω μιας οποιασδήποτε μορφής παραγωγικής δράσης η οποία μπορεί να είναι εργασία οργανωτική ή διοικητική, κερδοσκοπική ή χειρωνακτική αλλά πάντοτε μια εργασία. Είναι κανείς πολίτης του κράτους και έχει δικαιώματα σ’ αυτό μόνον όταν μπορεί να συμβάλει με την δράση του
στη ζωή του Κράτους και της κοινότητας. Αντιθέτως δεν έχει κανείς το καθήκον να εργάζεται μόνο για τον εαυτό του ή για την οικογένεια αλλά κυρίως για την Κοινωνία, η οποία ζει από την εργασία όλων των μελών της…
…Επειδή η εργασία αποτελεί κοινωνικό καθήκον, το Κράτος την προστατεύει, όχι προς όφελος μιας κατηγορίας ή της εργατικής τάξεως ή της κεφαλαιοκρατικής τάξεως, αλλά υπέρ του κοινωνικού συνόλου είτε για να μην υποφέρει μια κατηγορία από την υπεροχή μιας άλλης, είτε επειδή το σύνολο της παραγωγής και συνεπώς τη εθνικής ζωής δεν πρέπει να εξαρτάται για κανένα λόγο από μια και μόνη κατηγορία η οποία επικρατεί επί των άλλων. Ακριβώς επειδή το άτομο εξαφανίζεται μπροστά στο Έθνος, η παραγωγή είναι ενιαία κι όχι ειδική. Καταστέλλεται επομένως οποιαδήποτε μορφή προνομίου, μονοπωλίου, πλουτοκρατίας για την αρμονική ανάπτυξη ολόκληρης της παραγωγής η οποία χάριν του εθνικού συμφέροντος δεν μπορεί παρά να είναι ενιαία και συνεχής…
ΤΟ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΟΝ ΚΡΑΤΟΣ – Carlalberto Grillenzoni
____
…Κατά τον εθνικοσοσιαλισμό, κράτος είναι η οργάνωση μιας κοινωνίας όμοιων ανθρώπων - στα φυσικά και στα ψυχικά τους χαρακτηριστικά - που σκοπό έχει την διατήρηση του είδους ώστε να πραγματοποιηθούν αποτελεσματικότερα οι καθορισμένοι από την Πρόνοια σκοποί. Για την εκπλήρωση των στόχων του εθνικοσοσιαλισμού το κράτος πρέπει να είναι ισχυρό στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό του..
…Όπως τα έθνη έτσι και τα άτομα που απαρτίζουν ένα έθνος είναι μεταξύ τους άνισα. Η άσκηση της πολιτικής εξουσίας δεν ανατίθεται σε όλους τους πολίτες ανεξαιρέτως, η κυβέρνηση δεν ορίζεται από την τύχη ή από την απόφαση της πλειοψηφίας στο εθνικοσοσιαλιστικό κράτος. Φορέας της κρατικής κυριαρχίας είναι ολόκληρος ο λαός, η οργάνωση και η καθοδήγηση του κράτους όμως είναι αριστοκρατική, με την έννοια ότι ότι η εξουσία ασκείται από τους άριστους. Ως άριστοι θεωρούνται όχι τόσο οι μορφωμένοι τεχνοκράτες –δηλαδή οι κάτοχοι πτυχίων- όσο εκείνοι που εκδηλώνουν αφοσίωση στο έθνος, είναι ηθικοί χαρακτήρες και διαθέτουν τόλμη και αποφασιστικότητα. Στα πλαίσια αυτής της ηθικής η φιλοπατρία και η εθνική υπερηφάνεια των αρίστων να μην έχει εκδηλωθεί μονάχα στα λόγια αλλά με προσωπικές θυσίες για το συμφέρον της πατρίδας…
…Τους άριστους αναζητά να ανακαλύψει ο εθνικοσοσιαλισμός μεταξύ των όμαιμων πολιτών, όπου κι αν βρίσκονται αυτοί, σε οποιαδήποτε κοινωνική τάξη κι αν ανήκουν. Η εξουσία των αρίστων που βρίσκεται πάνω από τις κοινωνικές τάξεις, σε αντίθεση με τις κομματικές κοινοβουλευτικές κυβερνήσεις, έχει τη δύναμη να επιβάλλει την εθνική ομοψυχία και να εξαφανίσει την κρατική μεροληψία έναντι κάποιας κοινωνικής τάξης. Η εξουσία των αρίστων έχει την δύναμη να εκτονώσει κάθε προστριβή από εκείνες που προκύπτουν στον κοινοβουλευτισμό λόγω των αδικιών που δημιουργούνται μεταξύ των κοινωνικών τάξεων, αδικιών που διατηρούν σε αναβρασμό την τάξη που αδικείται. Από τα βασικά σημεία της ιδεολογίας είναι η ανάπτυξη του αισθήματος ευθύνης και από την πλευρά όσων ασκούν εξουσία αλλά και από τις λαϊκές μάζες…
…Η κεφαλαιοκρατική ανάπτυξη εξαφάνισε κατά τους δυο τελευταίους αιώνες τις μεσαίες παραγωγικές τάξεις και δημιούργησε δύο αντικρουόμενες και κοινωνικά διαφορετικές τάξει: α) την πολυάριθμη τάξη των μισθωτών εργατών και υπαλλήλων οι οποίοι ζουν διαθέτοντας στην αγορά μονάχα την εργατική τους δύναμη και β) την τάξη των ολιγάριθμων εργοδοτών οι οποίοι συγκέντρωναν στα χέρια τους τα υλικά μέσα παραγωγής και τα κεφάλαια. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο αυτών κοινωνικών τάξεων υπήρξαν πάντοτε εχθρικές. Κατά τον εθνικοσοσιαλισμό είναι αναγκαία η ενίσχυση των μέσων παραγωγικών τάξεων (μικροί ανεξάρτητοι παραγωγοί στη γεωργία, τη βιοτεχνία, στο εμπόριο κλπ) η κατοχύρωση της κοινωνικής δικαιοσύνης στην οικονομική ζωή και η προσέγγιση της οικονομίας προς την ηθική. Η εργασία αποτελεί το πολυτιμότερο αγαθό του λαού η οποία αποτελεί τον βασικότερο συντελεστή της παραγωγής, είναι η πηγή της ανθρώπινης ευτυχίας και χωρίς την εργασία δεν μπορεί να υπάρχει χαρά στη ζωή. Δεν αποτελεί δικαίωμα των ατόμων αλλά σπουδαιότατη κοινωνική υποχρέωση. Η ενεργή συμβολή στην παραγωγική δράση χάριν του κοινωνικού συνόλου αποτελεί την προϋπόθεση ένταξης στην λαϊκή κοινότητα...
Δημοσθένης Στεφανίδης
«ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ»
____
…Κράτος εννοούμε ένα Οργανισμόν Κοινωνικόν διαβιούντα εν υψίστη ουσία και επιβάλλοντα τας θελήσεις του επί ενός κοινωνικού συνόλου. Αυτό το σύνολον των θελήσεων, αι οι οποία επιβάλλονται δια της δυνάμεως του εξαναγκασμού, καλούνται Δίκαια, η δε υψίστη πηγή της εξουσίας ονομάζεται Κράτος. Αυτό το Κράτος έχει την ιδιότητα της κυριαρχίας…
…Το Έθνος αποτελεί κάτι το οποίον δύναται και πρέπει να καλλιεργείται από το Κράτος συνειδητώς, με όλα τα μέσα τα οποία διαθέτει… Το Σχολείον, ο Στρατός, η Νεολαία, πρέπει να εμπνέονται και να καθοδηγούνται από την έννοια του Έθνους. Μόνον η καλλιέργεια της ιδέας του Έθνους είναι εκείνη η οποία ημπορεί να αποτρέψει την νεολαίαν από του να πέσει εις τας ανατρεπτικάς θεωρίας… Φρονώ ότι το σχολείον, εις το σημείον αυτό πρέπει να παίξει τον πρώτον ρόλον. Και ιδιαιτέρως, βάσιν εις την ανάπτυξιν του εθνικού αισθήματος πρέπει να παράσχει η Ελληνική Ιστορία, η οποία πρέπει να διδάσκεται ως πρώτον και κύριον μάθημα και να διέπρται από μίαν καθαράν γνησίαν εθνικιστικήν γραμμήν…
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΣ Δημήτρης Βεζανής
____
Εθνικόν Κράτος: Δια του όρου νοείται η πολιτειακή μορφή της Εθνοκρατίας. Κατά ένα ορισμόν το εθνικόν κράτος θα πρέπει να είναι: Επαναστατικόν, Κοσμοθεωρητικόν, Εθνικιστικόν, Βιοπολιτικά Επιλεκτικόν, Προοδευτικόν, Αξιοκρατικόν, Οργανικά Δημοκρατικόν, Ρεαλιστικόν, Αντικαπιταλιστικόν, Αντιμαρξιστικόν και Αντιπαρασιτικόν.
Συντεχνιακόν κράτος (corporativisme) : Μία από τας μορφάς τας οποίας δύναται να λάβει η οργάνωσις της οικονομικής ζωής μιάς χώρας, η οποία ακολουθεί υας αρχάς της Διευθυνομένης Οικονομίας.
Το Συντεχνιακόν ή Σωματειακόν Κράτος είναι η εφαρμογή ειδικώτερον, των θεωρητικών αναλύσεων του Νεοσωματειασμού μιας πλέον προκεχωρημένης μορφής Διευθυνομένης Οικονομίας όσον αφορά εις την επέμβαση του Κράτους επί διαφόρων τομέων της Οικονομίας (συνδικαλισμός, έλεγχος τιμών, προγραμματισμός επενδύσεων κλπ.)
Δια της Συντεχνιακής οργανώσεως επιδιώκεται η οργανική ένωσις των διαφόρων ατομικών τάσεων, αι οποίαι δημιουργούνται εκ των πολυπλόκων κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων και ο συντονισμός των προς εξυπηρέτησιν του Κοινωνικού Συνόλου…
Δημήτρης Ευαγγελίδης «ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ»
____
…Το κράτος έχει και αυτό, όπως κάθε οργανισμός, αλλά διαφορετικά από την φυλήν, συνείδησιν ιδικήν του. Και παράγεται αυτή η συνείδησις από την αίσθησιν της ισορροπίας των κοινωνικών δυνάμεων, που είναι αποτέλεσμα των συμφερόντων των μονάδων και ομάδων μέσα εις μίαν κοινωνίαν…
…Τι χρησιμεύει ένα κράτος Ελληνικό, που αντί κάθε άλλη εξωτερική πολιτική διορίζει προξένους στην Ανατολή και πρέσβεις στη Δύση και τους ξεπροβοδίζει με τη μονάκριβη ευχή και οδηγία· «Προσέχετε να μη γεννάτε ζητήματα». Αν το κράτος δε νοιώθει τι μπορεί και τι πρέπει να κάνει, δεν αξίζει να ζει…
…Τι με νοιάζει αν κινδυνεύει να πέσει η Κυβέρνηση, ο Βασιλιάς, οι Βουλευτές, οι Υπουργοί, και να ποδοπατηθεί το Σύνταγμα και η καθολική ψηφοφορία και να μείνει στους δρόμους ο τμηματάρχης, ο ψηφοφόρος, ο νομομηχανικός, αφού ξεχνούν το έθνος;…
Ίων Δραγούμης
____
Δια ποίον λόγον η λαϊκή θέλησις δεν έβρισκε τον τρόπον να εκφρασθεί δια του Κοινοβουλίου;
Διότι το σύστημα το οποίον διείπε την Ελλάδα, ο κοινοβουλευτισμός, δεν ήτο απαύγασμα της εσωτερικής αναπτύξεως της χώρας, δεν αντιπροσώπευε την λαικήν θέλησιν, αλλά ήτο μέσον δια του οποίου η πολιτική ολιγαρχία, ένας πολιτικός ολιγαρχικός φεουδαλισμός, επέβαλλε την ιδίαν αυτού θελησιν και εδέσποζε και επι του λαού και επί του κράτους.
Και για να δεσπόσει ασφαλώς επί του λαού διήρει τον λαόν αυτόν, ο οποίος ήτο ενιαίος και σύμφωνος, τον οποίον έπρεπε να διέπει εν και μόνον πολιτικό πρόγραμμα, τον διήρει δε εις κόμματα και κομματίδια, εις μερίδια και φατρίας τεχνητώς, διότι κατ’ άλλον τρόπον δεν θα ήτο δυνατόν να επιβληθεί η πολιτική αυτού ολιγαρχία.
Και διήρει δε τεχνητώς κατά τοιούτον τρόπον και εξήπτε τα πάθη μεταξύ των ούτω διηρημένων πολιτών εις τοιούτον βαθμόν, ώστε πολλάκις εδιχάσθη ο τόπος, διηρέθη εις δυ κράτη η Ελλάς, επαναστάσεις εγένετο από επαρχίας εις επαρχίαν, αιματοκυλίσθη ο τόπος, και πολλάκις είχομεν μακρόν αμοιβαίον αιματηρόν αλληλοφάγωμα. Έτσι δια της διαιρέσεως του λαού κατά τοιούτον τρόπον, εδέσποζεν η πολιτική αυτή ολιγαρχία επι του λαού. Έτσι η πολιτική αυτή ολιγαρχία είχε καταστήσει το κράτος υπόδουλον προς αυτήν.
Το κράτος ήτο εκάστοτε το κυβερνών κόμμα και υπηρέτει από του ενός μέχρι του τελευταίου τα θελήματα του κόμματος. Παρά τους επισήμους άρχοντας και παρά τα επίσημα όργανα του κράτους, παρεκάθηντο τα ανεπίσημα όργανα του κόμματος, τα οποία εδέσποζον επι των επισήμων αυτών, τα οποία επίσημα όργανα δεν ήσαν παρά μια απλή σκιά, ενώ οι κυβερνώντες ήσαν οι διάφοροι κομματάρχαι των πόλεων και των χωρίων.
Ιωάννης Μεταξάς ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ
____
Ο δημοκρατικός κοινοβουλευτισμός είναι το μέγιστον δημοκρατικόν ψεύδος περί της ικανότητος του λαού προς αυτοδιοίκησιν. Είναι το κυβερνητικόν σύστημα, το φέρον εν εαυτώ το σπέρμα της αναδείξεως των μειονεκτικών και ασυνειδήτων ανθρώπων. Στηρίζεται επί της ακρισίας των μαζών και φέρει εις την εξουσίαν κυβερνήσεις, αίτινες ουδέν άλλον είναι ή παλαίστρα φιλοδόξων μικροπολιτικών και στενοκεφάλων θεωρητικών.
Ιδιαιτέρως η δημοσία ζωή ηγνόει την έννοιαν της ευθύνης. Οι ηγεμόνες εκηρύσσοντο από τα συντάγματα των διαφόρων χωρών ανεύθυνοι, οι πολίται, ψηφίζοντας κατά το δοκούν, ήσαν ανεύθυνοι. οι κοινοβουλευτικοί άνδρες τέλος ήσαν ανεύθυνοι δια τας γνώμας των, συχνότατα μάλιστα και δια τας πράξεις των, αν παρίδη τις τον μόνον κίνδυνον, τον οποίον κατ’ ουσίαν διέτρεχον, να αντικατασταθούν εις την εξουσίαν υπό άλλων.
Gottfried Feder
____
…Οι βλέψεις του Έθνους δεν συμπίπτουν με τις επιδιώξεις των ατόμων αλλά με εκείνες των οργανωμένων μαζών και πραγματοποιούνται από το Κράτος το οποίο τις αντιπροσωπεύει, γιατί οι εθνικές βλέψεις εκδηλώνονται αυθόρμητα μέσα από τις οργανωμένες μάζες μέσω της οργάνωσής τους και γιατί το Κράτος είναι το λογικό προϊόν της εθνικής συνειδήσεως…
…Το Κράτος δεν είναι άθροισμα θελήσεων αλλά βασίζεται στην εθνική εκείνη θέληση που συμβάλλει στη δημιουργία της υπέρτατης εξουσίας και του δίνει την από ξοινού δύναμη της εκπλήρωσης της κοινής αποστολής του. Το Κράτος αντιπροσωπεύει για το Έθνος τη συνέχεια των γενεών (θα μπορούσε να λεχθεί ότι η φασιστική αντίληψη εισάγει τον χρονικό παράγοντα στην έννοια του Κράτους) και είναι ο θεματοφύλακας και ο υπεύθυνος της τύχης των επερχόμενων γενεών. Η κυριαρχία του δεν προέρχεται από το ότι είναι υπέρτατο νομικό πρόσωπο αλλά επειδή είναι ανώτατο ηθικό πρόσωπο.
Είναι ηθικό πρόσωπο και συγχρόνως πολιτικό, το οποίο πραγματοποιεί τους ανώτερους σκοπούς του μέσω μιας νομικής τάξης προικισμένης μα ακριβείς εξαναγκαστικούς κανόνες. Και ως ηθικό πρόσωπο έχει το καθήκον να επιβλέπει και να ελέγχει την ικανοποίηση των οικονομικών αναγκών των διαφόρων κατηγοριών και τάξεων ώστε τα συμφέροντά τους να μη βρεθούν σε αντίθεση προς τα συμφέροντα του Κράτους. Έχει, με άλλες λέξεις, καθήκον να δώσει στο Έθνος τα μέσα της συνέχειας και της ακμής, συμβιβάζοντας τα συμφέροντα της παρούσας γενεάς με εκείνα των μελλουσών γενεών…
…Το Κράτος είναι η νομική οργάνωση της κοινωνίας και πρέπει να προσπαθεί να αντιπροσωπεύσει τη συνείδηση του Έθνους.
Δεν είναι μέσο αλλά σκοπός προς τον οποίο πρέπει να κατευθύνονται οι δράσεις όλων των ατόμων τα οποία ζουν κι εργάζονται στην επικράτειά του για την επίτευξη όσο το δυνατό μεγαλύτερου συλλογικού και εθνικού καλού. Όταν όλες οι δυνάμεις κι οι ενέργειες οδηγηθούν στην διαρκή και ακλόνητη ενότητα, όταν αποτελέσουν σύνολο συμπαγές κι οργανικό τότε η θέλησή τους αποτελεί θέληση του Έθνους, άρα θέληση των πολιτών. Η θέληση αυτή νομικά εκδηλωμένη αποτελεί το Κράτος…
…Το Έθνος βρίσκεται υπεράνω του ατόμου, το άτομο έχει περισσότερο να εκπληρώσει μια αποστολή παρά να επιτύχει έναν και μόνο σκοπό μέσα στη γενική χρησιμότητα της αποστολής του αυτής, το Κράτος χορηγεί στο άτομο την προστασία, την βοήθεια και γενικά την ωφέλεια που προκύπτει από τους θεσμούς του. Η αποστολή αυτή δεν μπορεί να εκπληρωθεί παρά μόνο μέσω μιας οποιασδήποτε μορφής παραγωγικής δράσης η οποία μπορεί να είναι εργασία οργανωτική ή διοικητική, κερδοσκοπική ή χειρωνακτική αλλά πάντοτε μια εργασία. Είναι κανείς πολίτης του κράτους και έχει δικαιώματα σ’ αυτό μόνον όταν μπορεί να συμβάλει με την δράση του
στη ζωή του Κράτους και της κοινότητας. Αντιθέτως δεν έχει κανείς το καθήκον να εργάζεται μόνο για τον εαυτό του ή για την οικογένεια αλλά κυρίως για την Κοινωνία, η οποία ζει από την εργασία όλων των μελών της…
…Επειδή η εργασία αποτελεί κοινωνικό καθήκον, το Κράτος την προστατεύει, όχι προς όφελος μιας κατηγορίας ή της εργατικής τάξεως ή της κεφαλαιοκρατικής τάξεως, αλλά υπέρ του κοινωνικού συνόλου είτε για να μην υποφέρει μια κατηγορία από την υπεροχή μιας άλλης, είτε επειδή το σύνολο της παραγωγής και συνεπώς τη εθνικής ζωής δεν πρέπει να εξαρτάται για κανένα λόγο από μια και μόνη κατηγορία η οποία επικρατεί επί των άλλων. Ακριβώς επειδή το άτομο εξαφανίζεται μπροστά στο Έθνος, η παραγωγή είναι ενιαία κι όχι ειδική. Καταστέλλεται επομένως οποιαδήποτε μορφή προνομίου, μονοπωλίου, πλουτοκρατίας για την αρμονική ανάπτυξη ολόκληρης της παραγωγής η οποία χάριν του εθνικού συμφέροντος δεν μπορεί παρά να είναι ενιαία και συνεχής…
ΤΟ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΟΝ ΚΡΑΤΟΣ – Carlalberto Grillenzoni
____
…Κατά τον εθνικοσοσιαλισμό, κράτος είναι η οργάνωση μιας κοινωνίας όμοιων ανθρώπων - στα φυσικά και στα ψυχικά τους χαρακτηριστικά - που σκοπό έχει την διατήρηση του είδους ώστε να πραγματοποιηθούν αποτελεσματικότερα οι καθορισμένοι από την Πρόνοια σκοποί. Για την εκπλήρωση των στόχων του εθνικοσοσιαλισμού το κράτος πρέπει να είναι ισχυρό στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό του..
…Όπως τα έθνη έτσι και τα άτομα που απαρτίζουν ένα έθνος είναι μεταξύ τους άνισα. Η άσκηση της πολιτικής εξουσίας δεν ανατίθεται σε όλους τους πολίτες ανεξαιρέτως, η κυβέρνηση δεν ορίζεται από την τύχη ή από την απόφαση της πλειοψηφίας στο εθνικοσοσιαλιστικό κράτος. Φορέας της κρατικής κυριαρχίας είναι ολόκληρος ο λαός, η οργάνωση και η καθοδήγηση του κράτους όμως είναι αριστοκρατική, με την έννοια ότι ότι η εξουσία ασκείται από τους άριστους. Ως άριστοι θεωρούνται όχι τόσο οι μορφωμένοι τεχνοκράτες –δηλαδή οι κάτοχοι πτυχίων- όσο εκείνοι που εκδηλώνουν αφοσίωση στο έθνος, είναι ηθικοί χαρακτήρες και διαθέτουν τόλμη και αποφασιστικότητα. Στα πλαίσια αυτής της ηθικής η φιλοπατρία και η εθνική υπερηφάνεια των αρίστων να μην έχει εκδηλωθεί μονάχα στα λόγια αλλά με προσωπικές θυσίες για το συμφέρον της πατρίδας…
…Τους άριστους αναζητά να ανακαλύψει ο εθνικοσοσιαλισμός μεταξύ των όμαιμων πολιτών, όπου κι αν βρίσκονται αυτοί, σε οποιαδήποτε κοινωνική τάξη κι αν ανήκουν. Η εξουσία των αρίστων που βρίσκεται πάνω από τις κοινωνικές τάξεις, σε αντίθεση με τις κομματικές κοινοβουλευτικές κυβερνήσεις, έχει τη δύναμη να επιβάλλει την εθνική ομοψυχία και να εξαφανίσει την κρατική μεροληψία έναντι κάποιας κοινωνικής τάξης. Η εξουσία των αρίστων έχει την δύναμη να εκτονώσει κάθε προστριβή από εκείνες που προκύπτουν στον κοινοβουλευτισμό λόγω των αδικιών που δημιουργούνται μεταξύ των κοινωνικών τάξεων, αδικιών που διατηρούν σε αναβρασμό την τάξη που αδικείται. Από τα βασικά σημεία της ιδεολογίας είναι η ανάπτυξη του αισθήματος ευθύνης και από την πλευρά όσων ασκούν εξουσία αλλά και από τις λαϊκές μάζες…
…Η κεφαλαιοκρατική ανάπτυξη εξαφάνισε κατά τους δυο τελευταίους αιώνες τις μεσαίες παραγωγικές τάξεις και δημιούργησε δύο αντικρουόμενες και κοινωνικά διαφορετικές τάξει: α) την πολυάριθμη τάξη των μισθωτών εργατών και υπαλλήλων οι οποίοι ζουν διαθέτοντας στην αγορά μονάχα την εργατική τους δύναμη και β) την τάξη των ολιγάριθμων εργοδοτών οι οποίοι συγκέντρωναν στα χέρια τους τα υλικά μέσα παραγωγής και τα κεφάλαια. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο αυτών κοινωνικών τάξεων υπήρξαν πάντοτε εχθρικές. Κατά τον εθνικοσοσιαλισμό είναι αναγκαία η ενίσχυση των μέσων παραγωγικών τάξεων (μικροί ανεξάρτητοι παραγωγοί στη γεωργία, τη βιοτεχνία, στο εμπόριο κλπ) η κατοχύρωση της κοινωνικής δικαιοσύνης στην οικονομική ζωή και η προσέγγιση της οικονομίας προς την ηθική. Η εργασία αποτελεί το πολυτιμότερο αγαθό του λαού η οποία αποτελεί τον βασικότερο συντελεστή της παραγωγής, είναι η πηγή της ανθρώπινης ευτυχίας και χωρίς την εργασία δεν μπορεί να υπάρχει χαρά στη ζωή. Δεν αποτελεί δικαίωμα των ατόμων αλλά σπουδαιότατη κοινωνική υποχρέωση. Η ενεργή συμβολή στην παραγωγική δράση χάριν του κοινωνικού συνόλου αποτελεί την προϋπόθεση ένταξης στην λαϊκή κοινότητα...
Δημοσθένης Στεφανίδης
«ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ»
____
…Κράτος εννοούμε ένα Οργανισμόν Κοινωνικόν διαβιούντα εν υψίστη ουσία και επιβάλλοντα τας θελήσεις του επί ενός κοινωνικού συνόλου. Αυτό το σύνολον των θελήσεων, αι οι οποία επιβάλλονται δια της δυνάμεως του εξαναγκασμού, καλούνται Δίκαια, η δε υψίστη πηγή της εξουσίας ονομάζεται Κράτος. Αυτό το Κράτος έχει την ιδιότητα της κυριαρχίας…
…Το Έθνος αποτελεί κάτι το οποίον δύναται και πρέπει να καλλιεργείται από το Κράτος συνειδητώς, με όλα τα μέσα τα οποία διαθέτει… Το Σχολείον, ο Στρατός, η Νεολαία, πρέπει να εμπνέονται και να καθοδηγούνται από την έννοια του Έθνους. Μόνον η καλλιέργεια της ιδέας του Έθνους είναι εκείνη η οποία ημπορεί να αποτρέψει την νεολαίαν από του να πέσει εις τας ανατρεπτικάς θεωρίας… Φρονώ ότι το σχολείον, εις το σημείον αυτό πρέπει να παίξει τον πρώτον ρόλον. Και ιδιαιτέρως, βάσιν εις την ανάπτυξιν του εθνικού αισθήματος πρέπει να παράσχει η Ελληνική Ιστορία, η οποία πρέπει να διδάσκεται ως πρώτον και κύριον μάθημα και να διέπρται από μίαν καθαράν γνησίαν εθνικιστικήν γραμμήν…
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΣ Δημήτρης Βεζανής
____
