Louis Ferdinand Celin
(Courbevoie Γαλλίας 27 Μαίου 1894 – 1 Ιουλίου 1961 Bas Meudon)
Ο Céline (το πραγματικό του όνομα ήταν Louis-Ferdinand Destouches) υπήρξε γιατρός και συγγραφέας.
Έλαβε μόνο βασική εκπαίδευση προτού να προσχωρήσει στο γαλλικό ιππικό.
Πολέμησε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και διακρίθηκε για τις ενέργειές του σε μια μάχη όπου πληγώθηκε στο βραχίονα.
Μετά από τον πόλεμο σπούδασε ιατρική. Εργάστηκε ως γιατρός στην Κοινωνία των Εθνών, πριν καταλάβει μια μόνιμη θέση στο Παρίσι.
Παράλληλα άρχισε να γράφει στον ελεύθερο χρόνο του.
Η πιό γνωστή εργασία του είναι το «Ταξίδι στο τέλος της νύχτας» (1932) , μεταφρασμένο στα αγγλικά από το Ralph Manheim, χρησιμοποιούσε στα κείμενά του λεξιλόγιο του λαϊκού ιδιώματος και της «αργκό» και το βιβλίο του σημείωσε επιτυχία, αλλά στον Céline δεν απονεμήθηκε το Prix Goncourt μετά από μια ψηφοφορία αρκετά αμφισβητούμενη.
Το 1936 δημόσιευσε το «Θάνατος επί πιστώσει», δίνοντας τα καινοτόμα, χαοτικά, και αντι-ηρωικά οράματα του ανθρώπινου βασάνου.
Και στα δύο αυτά τα βιβλία παρουσιάστηκε ως μεγάλος καινοτόμος του ύφους. Θαυμάστηκε ευρέως από τους νέους επερχόμενους συγγραφείς όπως τον Sartre και ήταν ο συζητημένος συγγραφέας της εποχής του.
Την επόμενη χρονιά ο Celin ταξίδεψε στη Σοβιετική Ένωση όπου κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του αποκηρύσσει τον Κομμουνισμό. Επίσης αρχίζει να πιστεύει ότι ο επερχόμενος πόλεμος προκαλείται από τη διεθνή εβραική συνωμοσία.
Στη διάρκεια της κατοχής συντάχθηκε με την κυβέρνηση του Βισύ, έγραψε τρία αντισημιτικά τεύχη: Bagatelles pour un massacre (1937), L'École des cadavres (1938) και Les Beaux draps (1941).
Ο Céline υπερασπίστηκε αργότερα τις αντισημιτικές γραφές του με τον ισχυρισμό ότι είχε θελήσει να προειδοποιήσει τους γάλλους ενάντια σε έναν άλλο παγκόσμιο πόλεμο.
Όταν το καθεστώς του Βισύ κατέρευσε το 1944, ο Céline δραπέτευσε με πολλούς άλλους φυγάδες στο Sigmaringen, στη Γερμανία συνοδεύοντας τον πρωθυπουργό κράτους, Henri Phillipe Pétain. Για σύντομο χρονικό διάστημα ο Céline υπήρξε ο προσωπικός παθολόγος του Pétain.
Το 1945 ο Céline καταφεύγει στη Δανία. Το BBC τον καταγγέλει ως δοσίλογο και ο Celin φυλακίζεται για ένα χρόνο. Του χορηγήθηκε στη συνέχεια αμνηστία και επέστρεψε στη Γαλλία το 1951.
Ο Céline πέθανε την 1η Ιουλίου 1961 και η σωρός του βρίσκεται σε ένα μικρό νεκροταφείο στο Bas Meudon.
Τα έργα του άσκησαν μεγάλη επίδραση στους συγγραφείς όπως Henry Miller, William S. Burroughs, Kurt Vonnegut, Billy Childish, Irvine Welsh και Charles Bukowski. Ο Bukowski είχε πει ότι «το ταξίδι στο τέλος της νύχτας ήταν το καλύτερο βιβλίο που γράφτηκε τα τελευταία δύο χιλιάδες χρόνια.»
Βιβλιογραφία:
Semmelweis, 1924
Voyage au bout de la nuit, 1932 (Journey to the End of the Night 1934)
L'Église, 1933 (The Church 2003)
Hommage à Emile Zola, 1933
Mort à crédit, 1936 (Death on Credit, aka Death on the Installment Plan (US), 1938)
Mea culpa, 1936
Bagatelles pour un massacre, 1937
L'École des cadavres, 1938
Les Beaux Draps, 1941
Guignol's Band, 1944 (English translation 1954)
Casse-pipe 1949 (Cannon Fodder 1958)
Féerie pour une autre fois 1952 (Fable for another time 2003)
Normance (Féerie II) 1954
D'un château l'autre, 1957 (Castle to Castle, 1968)
Nord, 1960 (North, 1972)
Guignol's band II (Le pont de Londres), published posthumously in 1964 (London Bridge 1995)
Rigodon, published posthumously in 1969
Σχετικές σελίδες: http://www.chez.com/lfceline/
