Ο Knut Hamsun (4 Αυγούστου 1859 – 19 Φεβρουαρίου 1952) ήταν Νορβηγός λογοτέχνης, γνωστός για το αριστούργημά του «Ευλογία της γης», για το οποίο και τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1920. Άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς, όπως ο Μαξίμ Γκόργκι, ο Τόμας Μαν και ο Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ, τον θεωρούσαν μεγάλο δάσκαλο. Εν γένει ο Χάμσουν έχει χαρακτηριστεί ως ηγετική φυσιογνωμία της νεορομαντικής εξέγερσης και θεμελιωτής της σύγχρονης λογοτεχνίας. Τα παιδικά του χρόνια ήταν φτωχικά και σκληρά. Στα 15 του άρχισε το μεγάλο του ταξίδι διασχίζοντας τη Νορβηγία, ενώ συνάμα ασκούσε διάφορα επαγγέλματα. Ομοίως περιπλανήθηκε δύο φορές στις ΗΠΑ, με το βιβλίο να τον συντροφεύει σε κάθε του βήμα. Το 1888 επέστρεψε και εγκαταστάθηκε στην Κοπεγχάγη. Το 1909 παντρεύτηκε τη Μαρί Άντερσεν, η οποία και στάθηκε δίπλα του σε όλη του τη ζωή. Η επίδραση που φαίνεται να άσκησαν πάνω του ο Γιάκομπσεν, ο Στρίνμπεργκ, ο Νίτσε και ο Ντοστογέφσκι τον έκανε να απορρίψει τον νατουραλισμό. Το 1890 έγινε γνωστός με το μυθιστόρημά του «Η πείνα», που καταπιάνεται με τα ψυχολογικά αποτελέσματα του λιμού. Η καθιέρωση του έργου οφείλεται στις διεισδυτικές αναλύσεις που κάνει στον ψυχισμό των ηρώων του, οι οποίοι είναι άνθρωποι ελεύθεροι, ιδιόρρυθμοι, αντικοινωνικοί και έντονοι. Τέτοιοι ήρωες εμφανίζονται σε έργα όπως: Μυστήρια (1892), Ο Παν (1894), Βικτωρία (1898), Κάτω από τα φθινοπωρινά άστρα (1906), Ένας αλήτης παίζει με σουρντίνα (1909). Η κατοπινή καριέρα του κινήθηκε κυρίως γύρω από τους κοινωνιολογικούς προβληματισμούς του. Σε βιβλία όπως Παιδιά της εποχής τους (1913) και το Χωριό Σέγκελφος (1915), ο Χάμσουν καυτηρίασε την τάξη πραγμάτων που είναι αποκομμένη από τις ρίζες της και πρόβαλλε έναν παραδοσιακό τρόπο ζωής. Στην Ευλογία της γης (1917) ύμνησε τον χωρικό, τον πρωτόγονο άνθρωπο, που η κοσμοθεωρία του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ίδια τη φύση.
Ο Hamsun υπήρξε αντίθετος με τον βρετανικό ιμπεριαλισμό και τον κομμουνισμό και στάθηκε θερμός υποστηριχτής της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας και συνεργάστηκε με την κυβέρνηση Vidkun Quisling των εθνικοσοσιαλιστών της πατρίδας του. Μετά από μια συνεδρίαση με τον Joseph Goebbels το 1943, του απέστειλε σαν δώρο το μετάλλιο του βραβείου Νόμπελ με το οποίο είχε τιμηθεί το 1921.
Μετά τον θάνατο του Hitler ο Hamsun έγραψε μια νεκρολογία στην κύρια νορβηγική εφημερίδα Aftenposten, περιγράφοντας τον ως «πολεμιστή για την ανθρωπότητα» ενώ ο προπαγανδιστικός μηχανισμός των νικητών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οργάνωσε σε όλες τις δυτικές χώρες δυσμενές κλίμα εναντίον του Hamsun που οδήγησε πλήθος επηρεασμένου κόσμου όχι μόνο να επιστρέφουν ομαδικά τα βιβλία του στον Hamsun αλλά και να τα καίνε δημόσια στις Νορβηγικές πόλεις!
Καταδικάστηκε και ταλαιπωρήθηκε για τις εθνικιστικές ιδέες του, οι διώκτες του προσπάθησαν επίμονα για την ψυχική και πνευματική του κατάρρευση.
Πηγές:
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%84_%CE%A7%CE%AC%CE%BC%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BD
Άρθρο του Γιώργου Πισσαλίδη στην εφημερίδα Ελεύθερος Κόσμος της 1/3/2009
Περιοδικό PATRIA τεύχος 16
Ο Hamsun υπήρξε αντίθετος με τον βρετανικό ιμπεριαλισμό και τον κομμουνισμό και στάθηκε θερμός υποστηριχτής της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας και συνεργάστηκε με την κυβέρνηση Vidkun Quisling των εθνικοσοσιαλιστών της πατρίδας του. Μετά από μια συνεδρίαση με τον Joseph Goebbels το 1943, του απέστειλε σαν δώρο το μετάλλιο του βραβείου Νόμπελ με το οποίο είχε τιμηθεί το 1921.
Μετά τον θάνατο του Hitler ο Hamsun έγραψε μια νεκρολογία στην κύρια νορβηγική εφημερίδα Aftenposten, περιγράφοντας τον ως «πολεμιστή για την ανθρωπότητα» ενώ ο προπαγανδιστικός μηχανισμός των νικητών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οργάνωσε σε όλες τις δυτικές χώρες δυσμενές κλίμα εναντίον του Hamsun που οδήγησε πλήθος επηρεασμένου κόσμου όχι μόνο να επιστρέφουν ομαδικά τα βιβλία του στον Hamsun αλλά και να τα καίνε δημόσια στις Νορβηγικές πόλεις!
Καταδικάστηκε και ταλαιπωρήθηκε για τις εθνικιστικές ιδέες του, οι διώκτες του προσπάθησαν επίμονα για την ψυχική και πνευματική του κατάρρευση.
Πηγές:
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%84_%CE%A7%CE%AC%CE%BC%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BD
Άρθρο του Γιώργου Πισσαλίδη στην εφημερίδα Ελεύθερος Κόσμος της 1/3/2009
Περιοδικό PATRIA τεύχος 16
